Phoe, ik had me nog zo voorgenomen dat ik echt regelmatig zou bloggen, maar ik merk dat het regelmatig bloggen op dit moment niet echt lukt. Ik heb te veel druktes en of het nu ook echt druktes zijn? Maar er is te veel ruis om een leuk en interessant blog voor jullie te schrijven. Nu denken jullie natuurlijk, juist die persoonlijke verhalen achter een kloddertje wit willen wij graag horen… en daar ben ik het helemaal mee eens, vandaar dit blog.

Wat is er gebeurt wat er toe doet.

Begin dit jaar heb ik het plan voorgenomen om minder te gaan werken. Minder voor een ‘baas’ dan wel te verstaan. Dan lijkt ineens alles op zijn plek te vallen, er kwam een leuke vacature voorbij, en ik dacht wie niet waagt wie niet wint. Zo mocht ik op gesprek komen en… ‘hoera’ een paar dagen later hoorde dat ik was aangenomen. Het mooie van dit alles is, ik heb een leuke nieuwe uitdaging, waar ik ook echt aan toe was en ik ga van een 24 uur naar een 18 uur per week werken, dat geeft mij een stabiel inkomen waardoor ik mij geen zorgen hoeft te maken en ik kan doen wat ik het liefste doe.

Er is dus in stijl afscheid genomen van mijn oude collega’s, daarvoor zijn er een aantal mini tompouchen bedrukt met een aantal blijmakertjes van mijn hand.

Daarna een paar weken vakantie met de bedoeling een blog te schrijven en heeeeel veeeeel tekenen…
Het werden een paar weken studeren, voor mijn nieuwe job. Maar dat kan ik mooi afvinken en ik heb wel mijn certificaat in de pocket.
Kortom mooie veranderingen, maar die leuke nieuwe dingen kosten ook energie. Ik teken natuurlijk gewoon door, maar om dan ook nog tijd te vinden voor van alles en nog wat en een blog schrijven… je snapt het al.

Binnenkort volgt er wel weer een update… dus ’tot snel’