Uuhhh, dat is wel heel kort en krachtig.

 

Laat ik opnieuw beginnen… zoals ik het tot dusver heb geleerd. Het is namelijk belangrijk om je verhaal in lagen op te bouwen en te ontvouwen… Ik lees op het moment het boek ‘Storytelling in 12 stappen’ van Mieke Bouman.

 

Natuurlijk begin je altijd met de proloog…

Om bij het begin te beginnen of wat er aan voorafging.

Mijn droom, een eigen prentenboek maken dus. [ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan*] Ooit lang lang geleden… ja echt deze droom stamt af van het tijdperk dat mijn kinderen in de leeftijd van de prentenboeken voorlezen, kijken zaten… Zij waren dus ergens tussen de vier en zes jaar (het kan een jaartje of wat schelen, dus pin me er niet op vast) Ze zijn nu 24 en 26 dus een eenvoudige rekensom komt dat neer op 20 jaar geleden.

 

 

Na stap één volgt stap twee, de ‘oproep naar avontuur’

Een paar jaar geleden kwamen er een aantal dingen op mijn pad. Het zette mij aan het denken en het zette mij aan om met mijn illustratiewerk terug naar de basis te gaan. (Dus minder digitaal (echt mijn schetsen werden zelfs digitaal gemaakt) Waarschijnlijk raakte ik daardoor ook een beetje de lol kwijt.)

Ik stuitte op een aantal cursussen… van intuïtief portretschilderen van Yvon van den Berge tot aan de illustratie expeditie van Femke Veldkamp. Bij de illustratie expeditie, het ging hier om het vinden van je eigen (illustratie) handschrift. Dus er werd weer geëxperimenteerd met potlood, papier, verf en kwasten aan de slag. Door een opdracht ergens in blok twee van deze expeditie, Er moest een zelf verzonnen  boekomslag komen. Het werd een opgestapelde dierentoren met als titel ‘de mooiste dag van mijn leven’. En poem pats daar was ineens weer die half vergeten droom.

 

Stap drie ‘Weerstand en weigering’

Weer kwamen er ijsberen op mijn pad… er waren belangrijke dingen in mijn leven… het lukte niet om verder te gaan. Alles werd weer vooruit geschoven, maar bleef in het oog al lag het veilig geparkeerd op de boekenplank.

 

Stap vier ‘De ontmoeting met de mentor’

Na dus best een heftige en emotionele periode in mijn leven.. de wil om er iets moois van te maken… want het leven is zo kort. Die bloemen moet je toch echt zelf buiten zetten! Begon ik weer te dromen… en plannen te smeden. Zo besloot ik een coachingstraject aan te gaan. Ik wil werk van mijn werk maken. Momenteel volg ik dat traject bij Irene Cécile. Zo kwam ook mijn prentenboek ter spraken. Het verhaal wat ik gestart was.. was ergens blijven steken, ik liep vast met mijn verhaal. Er zaten gaten in dat zag ik, maar zelf kon ik die gaten niet vinden. Ik liet mijn verhaal door Irene lezen, zij kwam met enkele punten waar het wat hortte en stootte en ze gaf mij onder andere de tip het eerder genoemde boek te lezen.

 

Dan komen we bij stap vijf, ‘De selectie drempel’, dit is het punt waar ik mij nu zelf bevind in mijn eigen avontuur, ‘het schrijven van mijn eerste prentenboek’.

Het boek ‘Oes uit Soesoe’, krijgt steeds meer zijn definitieve vorm. De titel staat al een tijdje vast al is het nog steeds een werk titel, het mag duidelijk zijn het gaat over Oes een poes die van het eiland Soesoe komt. Het thema (het moraal van het verhaal) waar het in het boek om gaat staat vast.

Ik kan voorlopig weer op weg met de hulpmiddelen die ik nu verworven heb. Ik sta op de drempel van de ‘nieuwe wereld’ (stap 6 volgens het 12 stappenplan) Natuurlijk zal het vanaf dit punt niet van een leien dakje gaan. Er zijn dus nog genoeg stappen te gaan, maar ik kom steeds stapje voor stapje dicht bij mijn einddoel…

 

Mocht je zelf ook denken aan, of dromen van, het schrijven van een boek, een toneelstuk of een prentenboek of wat dan ook. Dan kan ik je dit boekje van harte aanbevelen… al je struikelblokken, haperingen etc. etc. zullen echt niet ineens als in een sprookje verdampen in de zon… maar het boek staat vol met goede tips, uitleg en oefeningen.